Sugar Apple
29 Juni 2013 | St. Vincent, Arnos Vale
's Ochtends als ik wakker word, loop ik meestal eerst naar achter het huis om te kijken hoe het met mijn tuin gaat. Slecht. De bladeren van mijn courgetteplant worden opgegeten door iets en één van de laatste drie zielige tomatenplantjes (omdat er daar alleen maar klei is als grond) is zomaar verdwenen. Er zijn geen rupsen, dus het zijn ofwel die dikke, vieze, grijzige naaktslakken, danwel de schildpad die me diezelfde dag enorm liet schrikken omdat er opeens enorm veel geritsel uit de struiken acht de tuin kwam. Ik heb nu maar takken met doorns om de planten heen gelegd en een hoop waterpest, maar het lijkt niet echt te helpen. Ondertussen ben ik verdergegaan met nieuwe kleine tuintjes aan de voorkant van het huis maken. Onder het gras lag zowaar best mooie aarde! Voor de extra finesse hebben we wat mest van de koe die was ontsnapt gehaald, die hij had achtergelaten tijdens zijn vrije uren. Biscuit vond helaas dat niet alleen de tuin recht had op mest, maar ook hij, dus heeft hij er lekker doorheen zitten rollen en er op zitten knagen.
Wayne was langsgekomen bij ons en heeft toen een fruitmand met papaya's en 'sugar apples / custard apples' uit zijn eigen tuin meegenomen. Papaya's zijn heerlijk, maar de apples had ik nog nooit geprobeerd. Daarom ging ik op internet zoeken hoe je die moest eten. Nou en daar was ik blij mee, want dit meisje heeft het heel passievol weten uit te leggen :
http://www.youtube.com/watch?v=XlSYoeaa3Ys(Voor degene die het interessant vinden te weten wat een sugar apple is, uiteraard)
Ook ik vond ze erg smakelijk, ondanks dat ik wat minder passievol aan het eten was dan haar.
Anthony en ik zijn de laatste tijd vooral bezig met dode takken en boomstammen uit bomen verwijderen. Sommigen zijn zo uitgebreid aan de bovenkant dat als je eerst heel voorzichtig (tevergeefs) de boom hebt afgezaagd, hij niet naar beneden komt vallen, maar heerlijk blijft hangen in andere (dode) bomen. Zo kwam het dat we gisteren een stuk of drie uur bezig waren met één hele grote tak verwijderen. Ik heb Anthony als een echte survivaller allemaal skills zien toepassen. Ik was helemaal onder de indruk en heb er ook nog eens wat van geleerd! Het was erg vermakelijk allemaal, dus het maakte helemaal niet uit dat het zo lang duurde. Wel moet ik er misschien bij vermelden, dat na die drie uur de tak nog steeds niet weg was, maar dat we zijn gestopt omdat het donker werd. Vandaag gaan we verder.
Afgelopen week ging het trouwens heel hard onweren. En dat vonden de honden niet leuk, ze renden naar binnen in ons huis, zo ver mogelijk van de deur. En toen ik daar ging zitten kwam ze tegen mij en elkaar aankruipen, zoals kinderen dat ook kunnen doen. Dat was wel heel schattig.
Nu ga ik porridge maken, gegroet en een fijn weekend!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley