yoghurt

Donderdag even de laatste dag stad. Anthony kreeg heel snel zijn stempel in zijn paspoort waarop staat dat hij een Vincentian is omdat zijn vader dat is. Voor mij was het echter wat meer gedoe.
De vrouw waar we heen moesten voor mijn ‘resident aanvraag’ is gevestigd op vierhoog, in een gebouw waar de lift kapot is (er hangt een briefje op met ‘out of order’ waarop iemand heeft geschreven ‘fix me please’). Dit is op zich geen ramp, alleen moesten we toch een paar keer heen en weer én het was behoorlijk benauwd. En natuurlijk niet te vergeten dat ik mijn mouwdragend shirt aan moest, wat toch ook wat warmer is dan een hemdje. Dat was gewoon een klein beetje vermoeiend. Eenmaal bij de vrouw keek ze wat twijfelachtig naar alle papieren die we het afgelopen half jaar bij elkaar hadden verzameld. Ongeacht de grote hoeveelheid papieren misten we nog steeds een kopie van Anthony’s nieuwe stempel. Als we die dan nog zouden halen was het wel oké. Dus gingen we die halen. We moesten naar de ‘quickprint’ de we in eerste instantie niet konden vinden. Maar gelukkig stond er een hele vriendelijke, zingende vrouw die ons er helemaal lopend en zingen heenbracht. Uiteindelijk hebben we alle papieren in kunnen leveren en ze gaan ons nu bellen als het allemaal gereed is zodat we het op kunnen halen. De vrouw zei met een beetje een glimlach dat we eigenlijk wat samples van taarten mee moesten nemen. Als we de papieren op gaan halen, nemen we gelijk wel wat taart mee. Kijken wat ze ervan vindt. We hebben nog steeds mijn papieren niet, maar we hebben nu in ieder geval wel al alles gedaan wat we konden.
Daarna hebben we ontzettend duur en slecht internet aangevraagd (1,1 mb per seconde, per maand voor €22,85 per maand) bij gebrek aan beter. Op het formulier moesten we invullen van welk materiaal ons huis is en welke kleur het heeft, voor als de internetmonteur komt. Ze hebben hier namelijk geen straatnamen en huisnummers, haha. Maar als het goed is hebben we dan binnen twee weken ook internet bij ons eigen huisje!
Om nog even te relaxen in de stad waren we ergens wat gaan drinken, bij ‘Café Soleil’. En zo kwam ik erachter dat je hier wel degelijk cappuccino kan kopen! Dat is iets heel handigs om te weten. Anthony en ik hadden allebei een groot glas Fruit Cocktail genomen (een soort hele fruitige sinas) en een chocolate chip cookie van eiwit uitgeprobeerd. Hij was heel lekker! Wat ze daar ook hebben is dat je een soort softijs met smaak uit de muur kan tappen, en daarna betaal je voor het gewicht van het ijs dat je hebt genomen. Dat moesten we natuurlijk uitproberen. We gingen voor hazelnoot en kokosnoot, maar kokosnoot werd caramel omdat die smaken verkeerd om zaten. Dat was niet erg, want de karamel was erg lekker. De hazelnoot was, al was hij wat zurig wat waarschijnlijk niet hoorde, ook heel lekker. En dat was even het einde van onze drie dagen stad.
Het regent hier erg veel de laatste tijd. Met grote temperatuurschommelingen tussen de 25 en 30 graden Celsius hebben we hier maar zwaar te verduren. Mijn plantjes lijken niet zo met deze ongekende kou te zitten. De courgettes groeien als kool! Inmiddels is ook de suikermeloenplant opgekomen!
Gisteravond hebben Anthony en ik zelf yoghurt gemaakt. Yoghurt is hier behoorlijk schaars, dus is het voordeliger om dan zelf melk om te zetten in yoghurt. En het is natuurlijk ook wel gewoon een beetje awesome om je eigen yoghurt te maken. We hebben 1 liter met halfvolle, en 1 liter met volle melk gemaakt. Zo kunnen we ook het verschil zien en proeven (als het lukt). Omdat we gepasteuriseerde melk hebben gebruikt hoefden we de melk niet eerst zelf te koken. De melk hebben we tot ongeveerd 40 graden verwarmt, daarna hebben we er twee eetlepels yoghurt aan toegevoegd en goed geroerd. En daarna hebben we het spul in twee schoongekookte glazen poten gegoten. Vervolgens hebben we ze voor de overnachting in de klerenkast, lekker warm tegen elkaar aan, gezet. Toen we vanochtend wakker werden, ontdekten we enthousiast dat het al een stuk dikker was. We hebben de potten nog even op de warme koelkast gezet, zodat het nog wat dikker kan worden, maar het lijkt erop alsof het is gelukt! De volgende keer als we yoghurt gaan maken, kunnen we onze eigen yoghurt als ‘starter’ gebruiken.
De elektricien Wong kent trouwens een vrouw die puppies krijgt. Hij vertelde dat ze via via had gehoord dat de honden hier goed verzorgd worden, en dat ze hier wel graag een puppy kwijt wil. Volgens hem was het een grote-rashond-ras. Dus ik ben benieuwd. Dat zou ons eerste puppy worden :P!