een gezellig huisje

Hallo!Ik hoorde dat het erg slecht weer was in Nederland, dus ten eerste wat warmte en zonnestralen voor jullie, al is het misschien maar symbolisch!
Het was erg leuk om alles hier weer te zien in daglicht. Het is allemaal nog een stuk mooier geworden. Beneden, op de ‘flatbit’, heeft Roger (Anthony’s vader) alles helemaal opgeknapt. Hij heeft een werkplek gemaakt om dingen als bloempotten op te maken, of iets te repareren. Ook heeft hij er een wc en douche gemaakt en die zien er echt gaaf uit! Ik zal daar binnenkort foto’s van plaatsen. Vorig jaar was hij bezig met het aanleggen van een vijver, omdat zich daar telkens regenwater verzamelde. Nu zwemmen er allemaal muggenetende, klein visjes in en zit hij vol met waterpest.
We hebben ook gelijk Anthony’s oom Nicky weer gezien, die ons warm knuffelend welkom heette. Hij woont in het huis van Anthony’s oma, een heel leuk, klein, blauw geschilderd huisje op een beetje een rommelige heuvel. Hij had ook twee hele lieve, veel te jonge, puppy’s.
Donald, een vriend van Roger, was ook langsgekomen. Hij vertelde dat hij een keer in Engeland was en ging vissen. Toen hij vissen had gevangen, had hij ze gedood en klaargemaakt en ’s avonds opgediend. Toen werd hij heel raar aangekeken omdat dat daar natuurlijk helemaal niet de bedoeling was, maar voor hem is dat hartstikke normaal. Hij vond het maar zonde dat mensen vissen vangen en ze dan weer terugzetten, haha.
Aan het eind van de dag hebben we de honden een wasbeurt, kambeurt, vlooien- en tekenverwijderbeurt en advantix gegeven. De teken van Baxter zijn er geloof ik nog steeds niet af, het waren er echt tientallen dit keer.
’s Avonds hebben we pizza gemaakt en bij Roger gegeten. Het meel was echt veel sterker dan het Nederlandse meel. Hierdoor konden we met moeite twee pizza’s maken terwijl we normaal uit dezelfde hoeveelheid makkelijk vier pizza’s kunnen maken. Dus daar moeten we rekening mee houden! Terwijl we aan het eten waren hoorden we een luidruchtig gekrijs van een vogel, waarop Roger zei: ‘een vogel?? Dat is een kikker!’. Dat zijn echt kikkers van één vingerkootje groot en ze maken echt lawaai als een krijsend kind!
Op donderdag zijn we begonnen met uitpakken en inrichten in ons nieuwe huis! Wat een werk was dat zeg! Maar we zijn die hard doorgegaan en nu zijn we al bijna klaar en ziet het er al een stuk huiselijker uit. Anthony’s Sealife theedoek hebben we als poster opgehangen, we hebben een bamboegordijn voor de deur, matjes op de grond, een awesome keukentrolley en binnenkort gaan we een 16-vaks expedit kast in elkaar zetten die waarschijnlijk helemaal vol komt te staan met de veel te veel bakspullen die we hebben meegenomen. Het was wel een beetje vies met dooie insectenbeesten, maar die zijn allemaal opgezogen en wel door onze nieuwe kruimeldief!
Er zitten hier ook hele rare ‘cementbeestjes’, een soort Caribische variant op de zilvervis. Hij zit wat steviger in zijn schulp en lijkt cement te eten aangezien hij altijd op cementen muren zit. En als hij doodgaat blijft hij daarop vastgeplakt zitten, dus als je het jarenlang niet verwijdert heb je uiteindelijk behang van deze beestjes.
Vandaag kwam er ook een man langs, Wong (dat is zijn bijnaam omdat hij een beetje spleetogen heeft, haha). Hij kwam kijken voor de aansluiting van onze oven en heeft daarna nog relaxed een uur zitten praten met Anthony over camera’s. Hij wist er echt superveel van, dus dat was behoorlijk interessant, ja toggggcchh.
Anthony en ik zijn nu weer boven op de heuvel bij Roger en we koken Calalou soep en pannenkoeken. Calalou is een soort vage andijvie, maar dan lekker. Ik krijg echt zo’n honger hier, ik wil echt continu eten hier haha. Toen we naar boven liepen kwamen we een hele grote schildpad tegen, gelukkig had hij een schild aan, want Baxter begon al een beetje kwijlend op hem te kauwen. Wel echt leuk om te zien, dat diertje!
Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal! En bedankt voor het lezen! Tot snel !