tradities en gewoontes - Reisverslag uit Saint Vincent, St. Vincent van spreadtheworld - WaarBenJij.nu tradities en gewoontes - Reisverslag uit Saint Vincent, St. Vincent van spreadtheworld - WaarBenJij.nu

tradities en gewoontes

Blijf op de hoogte en volg

10 November 2013 | St. Vincent, Saint Vincent

Er is weer een maand voorbij en Anthony en ik zijn druk bezig geweest met het maaien van gras en het meemaken (en het over ons heen laten komen) van Vincentiaanse tradities.

Laatst realiseerde ik me ineens hoe Saint Vincent toch wel erg in de tijd is achtergebleven. Niet zo erg als in de Middeleeuwen, dat iedereen een paard heeft in plaats van een auto, of dat je te voet moet om in de stad bananen te kopen. Of dat iedereen zich ontlast in de grachten (dat doen ze gewoon allemaal netjes in de struiken). Maar erg modern is het ook niet. Ik zal wat proberen te omschrijven.

fabrieken
Zo is er bijvoorbeeld maar 1 fabriek in het hele land. De Hairoun fabriek, waar ze frisdrankjes en bier brouwen. Verder alleen maar mensen die bakbananen frituren, guava-jam maken of pepersaus persen. Ambachten eigenlijk.

stad
Ook is er maar 1 stad (om in te winkelen) in het hele land. En omdat er maar 1 grote weg loopt door het hele land (één heenweg en één terugweg), kan je als je van links naar rechts op het eiland moet helaas alleen maar door de stad (files!). Ook inhalen is niet mogelijk (ook niet wanneer er busjes op de straat moeten stilstaan om passagiers in- en uit te laden), maar ik denk dat dat alleen maar goed is omdat anders de hoeveelheid verkeersongelukken enorm zou oplopen.

auto's
Als ik nu plaatjes van Zuid-Holland zie bij het nieuws waar het verkeer op te zien is denk ik: 'Wooow wat een mooie auto's allemaal'. Zo nieuw, geen enkel defect, geen enkel krasje, niets op aan te merken. Zulke auto's zie je hier echt 1 op de 500. Uitlaten zitten vast met duct tape, mensen rijden met een ster die hun hele voorruit beslaat, deuren kunnen niet op slot, ramen gaan niet meer dicht, zwarte rookwolken, platte banden, krassen, gaten van de roest. (onze auto scoort van deze lijst trouwens ook 5 uit 8, maar goed).

voerrrrrrr
En qua eten is er of lokaal eten, of geïmporteerd. Maar de import is niet erg uitgebreid en wel erg duur. En het lokale eten is gewoon niet erg uitgebreid punt (bakbananen, varkensstaarten, pepersaus, back & neck (kip), mango's als het het seizoen is (maar dat is het nu niet, dus we staan al een aantal maanden mango-droog), varkenssnuiten, bananen, varkenspoten en rijst. Niet heel gevarieerd dus. Is ergens ook wel goed natuurlijk, alleen lokale producten. Maar ergens dus ook niet want zo kan je niet echt aan je westerse verwende trekken komen qua gevarieerd voedsel.

betaalmethodes
Mensen gebruiken nog amper betaalrekeningen, laat staan internetbankieren. Alle rekeningen worden nog betaald met contant geld. Bovendien vindt iedereen het maar raar om voor water en elektriciteit te moeten betalen, dus komen ze sporadisch 10 dollar betalen terwijl de rekening per maand met honderdvijftig omhoog gaat. De bedrijven zelf vinden dat blijkbaar geen probleem. Wanneer wij als georganiseerde mensen de rekeningen van te voren komen betalen, worden we doodleuk weggestuurd met 'je rekening is nog niet bekend, je kan nog niet betalen.'. We waren TE VROEG met betalen.

Archiveren
In kantoren maken ze nog steeds gebruik van het ouderwets archiveren. Er staan echt letterlijk nog stapels papieren achter bureau's. Niets wordt opgeslagen op computers.

Mc Donalds
Er is hier geen Mc Donalds.


Ze lopen hier dus best wel een beetje achter. Wel leuk om dat nog mee te kunnen maken in deze gemoderniseerde wereld. Zo hebben we niet alleen een reis gemaakt naar een heel ander land, maar ook terug in de tijd. Al met al, dat ging niet over officiële tradities, maar over culturele gewoontes. Nu dan over de tradities.

Wij hebben Halloween gevierd met het eten van pompoensoep(niet uit eigen tuin, daarover straks meer) en het kijken van een griezelige film. In Saint Vincent is er niet echt Halloween . Wat ze wel doen is op de eerste twee dagen van november alle doden herdenken. In de avond gaan hele families naar de begraafplaatsen van hun overleden geliefden om kaarsen te branden en bloemen te plaatsen bij de graven. Sommigen blijven thuis maar plaatsen een kaars op hun 'doorsteps'. Het heeft iets moois, maar je kan niet ontkennen dat het ook iets ontzettend griezeligs heeft, het beeld van een meute mensen met kaarsen op begraafplaatsen in het donker. Dus ze vieren toch ook wel een soort Halloween.

Een andere traditie begint hier al in oktober en duurt tot 5 november. Overal hoor je doffe knallen in de avond. Deze knallen zijn afkomstig van een soort zelfgemaakte kanonnen van grote bamboestokken. Één kant doen ze dicht en daarna stoppen ze kerosine in de stok. Door iets chemisch met gas en en olie komt er een explosie aan de open kant van de bamboestok. Ze noemen dit 'Blowing Bamboo Joint'. De handeling is ontstaan uit de historische gebeurtenis van 5 november 1605, toen een aanslag op 'the English House of Lords' was mislukt en Guy Fawkes was gearresteerd. Waarom ze hier dan precies met bamboestokken gaan schieten staat verder niet uitgelegd in de kleurrijke kalender waar ik deze culturele informatie uithaal. Maar op wikipedia staat vast meer! Biscuit vindt het 'Blowing Bamboo Joint'-en maar niks en is door de doffe knallen elke nacht achter of zeer dicht naast ons bed te vinden. Veilig en wel.

27 Oktober was het de 34ste Onafhankelijkheidsdag van Saint Vincent & the Grenadines. Op internet heb ik verschillende filmpjes gevonden over hoe ze dit vieren. Je zag het leger in warme legerpakken in de zon in (een niet heel strakke) formatie. Steel drums, een dirigent die als een robot danste, iemand die in de legerformatie stond en ging moonwalken en mensen met vlaggetjes van SVG op hun auto, of hun haar ingevlochten als de vlag. Ik had toch wel iets heel moois gevonden en zou die clip graag met jullie willen delen. Het liedje is iets van tien jaar geleden gemaakt ook voor onafhankelijkheidsdag. Je ziet er wat van de stad, van de lokale bevolking (op een gegeven moment een jongetje met blond kroeshaar, hij is de zoon van Wayne, heel toevallig!) en jullie kunnen horen wat voor muziek ze hier maken.

De clip kan je via de onderstaande link bekijken:
http://www.youtube.com/watch?v=7vFRjBTyIbY
maar:

---------------***PAUZE***---------------
[Deze blog is veel te lang, ik stel voor dat je nu wat koffie drinkt en dan onder het genot van die koffie (of voor de theeleuten onder het genot van wat thee) de clip bekijkt].

Er zijn hier spinnen, hele grote spinnen. Dat was ook wel te verwachten. Maar die spinnen hebben af en toe, als een soort ronde buideltas die even groot is als hun lichaam, een ecru plat ei onder hun buik hangen. En in die eieren zitten dan hun babyspinnen. Letterlijk honderden. En die leven al.
Als je dit voor het eerst ziet, weet je dit over het algemeen niet. Dan sla je heel heroïsch en behendig de supersnelle spin dood en ben je best een beetje trots. Vervolgens wil je het ei uit je huis verwijderen voordat er misschien 3 à 4 babyspinnen uitkomen. NEE. Nee, dit ei is, samen met de spin die je zo grof kapot hebt geslagen, ook kapot geslagen. En uit dit ei, dat voor je blote voeten op de grond vlakbij je bed ligt, rennen nu honderden minuscule, LEVENDE spinnetjes weg op zoek naar een beter leven. Toch probeer je instinctief te overleven, en gooi je de resten van de spin en het ei in de wc-pot om ze door te spoelen. Dat lukt niet helemaal. Het lichaam van de spin wil wel, maar de 6 losgelaten poten die je in de wc hebt weten te krijgen zijn te licht, evenals de nog steeds levende resterende babyspinnetjes die uit het ei zijn komen zwemmen. Dit soort taferelen zijn VERVELEND.

Rond Halloween ging het supergoed met de pompoenplanten. Er groeide eigenaardige bloemen aan en de planten begonnen echt te woekeren. Een paar dagen NA Halloween waren er twee bloemknoppen door de wind van de planten gewaaid. En nog een paar dagen later werden de bladeren een beetje kalend en waren alle bloemknoppen verdwenen, ook al was het weer windstil. Nog een paar dagen later besloot ik eens te kijken of ik kon zien wat er aan de hand was. Een kleine schildpad was het antwoord. Ik ben benieuwd of er nog wat van de andere planten terecht gaat komen, haha, in ieder geval is de hoop op pompoensoep uit eigen tuin iets kleiner geworden. Maar van een schildpad kan ik het wel een stuk beter hebben dan van een naaktslak, gek genoeg.

Met Baxter en Biscuit gaat het goed. Met de voorbereidingen om ze mee te nemen ook. Inmiddels zijn ze gecastreerd, gechipt en geënt tegen rabiës. En Baxter is nu officieel een poedel doordat de niet heel vakkundige dierenartsassistente alles wat pluizig is een poedel vindt. De dierenartskosten vallen enorm mee. We zijn voor al deze handelingen en bijbehorende officiële papieren nog geen 150 euro kwijt!

Wayne kwam laatst langs en had een 'lekkernij' voor ons meegenomen. Een soort noten die heel erg op kastanjes leken maar het absoluut niet waren. Ik zal ze omschrijven: bitter, taai alsof ze heel lang in de kast in een plastic zakje hadden gelegen waar een paar gaatjes in zaten, muffig en veel te groot. Daarna (misschien om het weer goed te maken, wie weet) had hij ons een leuke anekdote verteld over de hond Sky Sky. Sky Sky leefde in de jaren '70, '80 of '90 en was lief tegen iedereen. Hij woonde bij verschillende hotels. Sky Sky kon heel goed zwemmen. Zo stond hij erom bekend dat hij om een hele heuvel van strand naar strand zwom. Ook zwom hij naar boten van toeristen waar ze hem aan boord namen en met hem knuffelden. Er waren toeristen die het jaar erop weer terug kwamen naar Saint Vincent, gewoon om Sky Sky weer te zien. Schattig.

En dan nog wat eigenaardig nieuws. Mensen vinden het hier leuk om achterop een rijdende vrachtwagen te staan. Dat is dan een beetje hun werk. Een soort geüpgrade vuilnisman-idee. Ergens kan ik me ook wel voorstellen dat dat ook wel heel leuk is. Maar ze vergeten het gevaar erachter. En het is best gevaarlijk door de hobbelige steile wegen en scherpe bochten. Eerder in de week zagen we al dat er een metalen plaat van een truck afschoof die nergens mee vastgemaakt was, zo de stoep op. (Gelukkig liep er niemand). En later in de week hoorden we dat er iemand van zo'n truck af was gekukeld en is overleden. Het is bizar hoe makkelijk mensen hier met hun leven lijken om te gaan.

Goed dan. Ik wens jullie alvast veel plezier met de voorbereidingen op het Sinterklaasfeest, en als je het daar niet mee eens bent ga je je maar mentaal voorbereiden op Boer Zoekt Vrouw, want respectievelijk 5 en 8 december is het weer zover.

Hou je taai taai!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Actief sinds 22 Feb. 2011
Verslag gelezen: 12704
Totaal aantal bezoekers 64216

Voorgaande reizen:

14 Mei 2013 - 13 Mei 2014

Baking News

22 November 2011 - 18 Maart 2012

To St. Vincent and the Grenadines

11 April 2011 - 15 April 2011

Berlin - Citytrip -

16 Maart 2011 - 24 Maart 2011

Finike

21 Februari 2011 - 22 Februari 2011

Cycling trip Zoetermeer-Almere

01 December 2007 - 10 Mei 2008

Inis Mor and the organic farm An Charraig

03 Juli 1989 - 30 November -0001

Life

Landen bezocht: