bi-ba-boe-ba beestig.

Goedemorgen,

Terwijl onze twee trouwe waakhonden aan het blaffen zijn en blijven naar vrienden van onze buren, kan ik eindelijk weer een stukje schrijven (met een extra veilig gevoel). Ik heb een tijdje niet geschreven omdat het druk was met klusjes en afscheid nemen van Roger. Hij is vanochtend weer vertrokken naar Nederland en zit nu als het goed is in het vliegtuig.
Wat we in ieder geval te weten zijn gekomen, is dat er mensen zijn die interesse hebben in onze taarten. Twee vrienden van Roger hebben allebei een kennis die in een restaurant werken en wat samples willen, en 1 vriend kent ook heel veel mensen van de kerk die graag de prijzen willen weten. Anthony en ik zijn nu bezig met prijzen vaststellen en bedenken welke taarten we voor nu het beste aan kunnen bieden. Bovendien komt één van die vrienden a.s. vrijdag een taart ophalen die hij heeft besteld!
Qua klusjes e.d. hebben Ant, zijn vader en wat vrienden een paar zonnepanelen aangesloten, heeft Anthony zijn tijdelijke rijbewijs opgehaald, hebben Anthony en ik (na behoorlijk wat geklungel en gekluns, maar natuurlijk ook zeer nuttige leerprocessen)de kast waarin de oven staat afgewerkt en heb ik twee van de drie courgetteplantjes (eentje was doormidden geknakt) uitgeplant in het moestuintje. Ik heb, na mijzelf te scholen door in het boek ‘The NEW complete book of self-sufficiency (the classic guide for realists and dreamers)’(AWESOME boek,als je deze hebt kan je werkelijk elke Apocalyps overleven), te lezen, heel erg de handen uit mijn denkbeeldige mouwen gestoken. Ik stuitte namelijk op 5 hele vieze naaktslakken.
uitstulpsels van de cementen muur
Maar op den duur
zag ik, dat ze bewogen
En ze hadden opeens ogen
Goed dan. Ik wou niet dat die beesten mijn planten op zouden kunnen eten, dus heb ik van een lege plastic fles een val met suikerwater gemaakt, een muurtje gemaakt van scherpe stenen (slakken houden er niet van over scherpe, harde dingen te moeten kruipen), daarna de plant nog een keer met steentjes omringt, en de stengel van de plant met een stuk plastic karton omsingeld tegen een bepaald soort worm. Toen ik terugkwam van alles opruimen was mijn tweede courgetteplant geknakt. Gelukkig staat mijn derde nog en is de moeite niet helemaal voor niks geweest.
Baxter is er weer in geslaagd om een wond te hebben, dit keer een hele nare aan het einde van zijn lip, een gat dat maar niet dicht gaat. Gemaakt door de Rottweiler-achtige buurhond die Baxter en Biscuit altijd uitdagen als ze uit hek weten te komen. Baxter ging net iets te ver met zijn snuit door het hek en het beest hapte zo in zijn lip. Hij lijkt overigens helemaal niets dan die wond te merken. De kleine bad ass. Iedereen die langs komt vindt Biscuit best wel wat hebben, omdat hij heel speels en knuffelig is, maar niemand is te spreken over Baxter. Ze noemen hem zelfs ‘Evil’ haha.
Vanochtend kwam ik buiten op onze veranda en vond ik opeens post: een rekening van het energiebedrijf die sporadisch wordt bezorgd, van 3 maanden geleden, haha.
Verder heb ik weer lekker last van beestjes. Toen we eergisteren lekker pizza gingen eten, zat er een kakkerlak op zijn beurt heerlijk mee te genieten van de restjes aan mijn mes. Toen we vandaag naar het strand gingen en ik mijn jurk weer aan trok, voelde ik opeens van alles branden als een brandnetel, waarschijnlijk zandvlooien of rode mieren. En omdat ik met enorm veel muggenbulten op mijn benen rondloop had ik gisteren nog de tip gekregen om water te drinken i.p.v. zoet drinken, omdat muggen daar van houden. Het is op zich een goede hypothese dus misschien ga ik dat maar eens uitproberen. Ook waren er een tikkertje spelend sprinkhanenkoppel en een vreemd wit beestje dat gedurende een hele avond het niet kon laten op mijn laptop te balanceren. En dan ook nog ons witte laken, die (door vele regenbuien) na 5 dagen pas droog was, en precies die vijfde dag werd ondergepoept door een vogel die alleen maar knalrode besjes eet. Ziet er prachtig uit.
Het is toch wat.