How the Grinch came by at Christmas
26 December 2013 | St. Vincent, Saint Vincent
De laatste weken ging zo'n beetje alles kapot. Internet, stroom, speakers, bushwacker, laptops, computermuis en auto (voor de biljoentriljardduizenddertigste keer).
Na veel geduld, tijd, een redelijke hoeveelheid stress, zelfreparaties maar ook hulp van buitenaf alle problemen wel weer een beetje opgelost.
Het meest blij waren we toch wel met de laptop die het nu weer doeten (want ze zijn gefuseerd, geen idee welke werkwoordsvorm ik dan moet gebruiken). Het probleem met de (zes jaar oude) laptops was dat mijn videokaart stuk was, en Anthony's harde schijf was gecrasht. We gingen naar de stad om te kijken wat voor laptops ze hier verkopen. Op het hele eiland hebben ze 3 verschillende laptops, allemaal rond de duizend euro, die in Nederland allemaal rond de driehonderd euro zouden zijn. Dus gingen we naar winkels met 'computer supplies' om naar een nieuwe harde schijf en/of videokaart te kijken. Echter, de enige 'computer supplies' die ze daar hadden waren I-phone hoesjes. Niet erg oplossingsgezind allemaal. Dus restte ons niks anders dan proberen mijn harde schijf in Anthonys laptop te stoppen. Gelukkig wist Anthony hoe dat allemaal moest en zo heeft hij dan onze Frankenstein laptop geproduceerd.
Zo konden we, heeeeeeeeel dankbaar, toch weer kerstliedjes/radio horen en kerstfilms/films kijken. In de winkels was het heel druk en ook in de stad kon je amper lopen. Overal hangt (niet heel mooie kitscherige) plastic kerstversiering en zelf hadden we ook een kunstkerstboom opgezet. De kerstsfeer was er dus echt, ondanks het warme weer.
Voor kerst werden we bij Wayne uitgenodigd om daar te komen lunchen. Ze vroegen ook of we een pineapple upside down cake en een chocolade taart voor ze wilden maken. LEUK!
Helaas veranderde de sfeer.
Toen we op de dag van kerstavond de taarten aan het maken waren, merkten we dat het opeens heel slecht ging met Kitten J. We zijn met hem naar de dierenarts gegaan en daar hebben wij hem moeten laten inslapen. Hij had blaasgruis wat hem zo heeft verstopt dat hij niet meer kon plassen en dat al zijn organen heeft aangetast. Helaas hebben we dit niet kunnen merken omdat hij altijd buiten leefde en kon gaan en staan waar hij wou. Hij zal nu vast wel ergens zijn waar het veel fijner is dan hier. Misschien komt hij wel terecht bij de leukste Catlady van de wereld. We hebben hem op een mooi plekje begraven waar hij altijd lekker lag te slapen.
Toen we net klaar waren met het begraven, sloeg het weer ineens extreem om. Het begon te waaien, het werd donker en al gauw kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. Het was gewoon KOUD hier. Alle ramen moesten dicht omdat er zoveel regen binnen kwam dat de hele vloer kletsnat werd. Vanaf acht uur begon het te onweren. Maar niet zomaar onweren. Er waren continu flitsen, elke drie seconden en dit van 8 uur 's avonds tot 7 uur 's ochtends. Ant en ik dachten dat dat vast wel vaker voorkwamn hier, maar niemand had het ooit zo gezien. Op kerstochtend was de lucht ontzettend oranje, hier en daar lagen er wat grote afgebroken takken en een omgewaaide bananenboom. Bij ons viel het dus wel mee, maar we kwamen er als snel achter dat de storm veel groter was dan we in eerste instante dachten. Op de nieuwssite van Saint Vincent werd er gesproken van vermiste personen. Ook waren er allemaal foto's te zien van hele grote stukken afgebroken cement, omgewaaide auto's, kapotte bruggen, landslides(allemaal zand, modder en stenen op de weg bijv.) en overstromingen in de stad, het ziekenhuis en het vliegveld. En naarmate de dag voorbij ging kwamen er steeds meer meldingen van gewonde en vermiste personen en zelfs overledenen. Ook zijn er huizen beschadigd en zelfs helemaal verwoest. Dat allemaal op eerste kerstdag.
Eerste kerstdag zelf was op zich wel heel leuk en gezellig bij Debbie en Wayne. Debbie had hele lekkere lunch gemaakt (en heel veel) met allemaal lokale gerechten. Bananenbrood, een soort polenta, macaroni pie, calallou, heel lekkere linzen, aardappelsalade,rijst en allemaal soorten vlees. Het rook heeeeerlijk. We hadden in tijden niet zoveel gegeten. Ze hadden ook een nieuwe hond en kat die we uitgebreid hebben bewonderd. Berry en Lulu. Toen we weer gingen kregen we een enorme bak met eten mee en nog een zelfgebakken brood. Het was heel leuk om zo'n echte Caribische kerstdag mee te maken.
Op Tweede kerstdag lazen we dat 50% van de inwoners van Saint Vincent & the Grenadines geen leidingwater meer hadden. Toen begonnen wij ons af te vragen, of wij nou eigenlijk wel water hadden. De kranen van ons huisje deden het wel, maar die van het andere huisje niet. Ons water bleek dus al een dag van de watertank te komen zonder dat we dat door hadden.
Nu zitten we dus eigenlijk op een soort waterrantsoen. Het nieuws zegt dat het kan duren tot zaterdag. Gelukkig gaan morgen de winkels weer open en kunnen we in ieder geval flessen water kopen om te drinken. Je kan niet huishouden (geen vaat, geen was, niet dweilen, niet poetsen, nouja ga maar na) (maar dat vinden we niet zo erg). We moeten genoeg drinkwater overhouden voor de honden dus moeten wij maar aan de frisdrank en de sap haha. Met douchen en handen wassen moeten we ook superzuinig zijn, maar gelukkig hebben we handenalcohol. Niet dat ik daarmee ga douchen, overigens.
Wij hebben trouwens heel erg geluk dat we een watertank hebben staan. Want de meeste mensen hier hebben al helemaal geen water meer. Je merkt dat iedereen zich kalm houdt, en je ziet mensen met pannen, flessen en emmers water sjouwen die ze elders hebben gevuld. Anthony en ik zitten de hele tijd te wachten op regen zodat we dingen kunnen spoelen en de hondenbakken kunnen bijvullen.
Vreemd hoor, zo'n kerst. Ik hoop dat de vermisten snel gevonden worden, dat alles snel weer gemaakt is en mensen weer in hun huis kunnen, dat de waterleidingen weer snel gemaakt zijn en iedereen weer gewoon een beetje hygienisch kan leven. Ook op andere eilanden om ons heeen heeft het weer flink toegeslagen...
Gelukkig hebben Anthony en ik ijs met chocoladekonijnen en pindakaasvulling gekocht zodat we de sfeer toch nog een beetje leuk kunnen houden. Dus die ga ik nu maar eten. Aan iedereen in ieder geval een heel mooi en gelukkig nieuwjaar!
Na veel geduld, tijd, een redelijke hoeveelheid stress, zelfreparaties maar ook hulp van buitenaf alle problemen wel weer een beetje opgelost.
Het meest blij waren we toch wel met de laptop die het nu weer doeten (want ze zijn gefuseerd, geen idee welke werkwoordsvorm ik dan moet gebruiken). Het probleem met de (zes jaar oude) laptops was dat mijn videokaart stuk was, en Anthony's harde schijf was gecrasht. We gingen naar de stad om te kijken wat voor laptops ze hier verkopen. Op het hele eiland hebben ze 3 verschillende laptops, allemaal rond de duizend euro, die in Nederland allemaal rond de driehonderd euro zouden zijn. Dus gingen we naar winkels met 'computer supplies' om naar een nieuwe harde schijf en/of videokaart te kijken. Echter, de enige 'computer supplies' die ze daar hadden waren I-phone hoesjes. Niet erg oplossingsgezind allemaal. Dus restte ons niks anders dan proberen mijn harde schijf in Anthonys laptop te stoppen. Gelukkig wist Anthony hoe dat allemaal moest en zo heeft hij dan onze Frankenstein laptop geproduceerd.
Zo konden we, heeeeeeeeel dankbaar, toch weer kerstliedjes/radio horen en kerstfilms/films kijken. In de winkels was het heel druk en ook in de stad kon je amper lopen. Overal hangt (niet heel mooie kitscherige) plastic kerstversiering en zelf hadden we ook een kunstkerstboom opgezet. De kerstsfeer was er dus echt, ondanks het warme weer.
Voor kerst werden we bij Wayne uitgenodigd om daar te komen lunchen. Ze vroegen ook of we een pineapple upside down cake en een chocolade taart voor ze wilden maken. LEUK!
Helaas veranderde de sfeer.
Toen we op de dag van kerstavond de taarten aan het maken waren, merkten we dat het opeens heel slecht ging met Kitten J. We zijn met hem naar de dierenarts gegaan en daar hebben wij hem moeten laten inslapen. Hij had blaasgruis wat hem zo heeft verstopt dat hij niet meer kon plassen en dat al zijn organen heeft aangetast. Helaas hebben we dit niet kunnen merken omdat hij altijd buiten leefde en kon gaan en staan waar hij wou. Hij zal nu vast wel ergens zijn waar het veel fijner is dan hier. Misschien komt hij wel terecht bij de leukste Catlady van de wereld. We hebben hem op een mooi plekje begraven waar hij altijd lekker lag te slapen.
Toen we net klaar waren met het begraven, sloeg het weer ineens extreem om. Het begon te waaien, het werd donker en al gauw kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. Het was gewoon KOUD hier. Alle ramen moesten dicht omdat er zoveel regen binnen kwam dat de hele vloer kletsnat werd. Vanaf acht uur begon het te onweren. Maar niet zomaar onweren. Er waren continu flitsen, elke drie seconden en dit van 8 uur 's avonds tot 7 uur 's ochtends. Ant en ik dachten dat dat vast wel vaker voorkwamn hier, maar niemand had het ooit zo gezien. Op kerstochtend was de lucht ontzettend oranje, hier en daar lagen er wat grote afgebroken takken en een omgewaaide bananenboom. Bij ons viel het dus wel mee, maar we kwamen er als snel achter dat de storm veel groter was dan we in eerste instante dachten. Op de nieuwssite van Saint Vincent werd er gesproken van vermiste personen. Ook waren er allemaal foto's te zien van hele grote stukken afgebroken cement, omgewaaide auto's, kapotte bruggen, landslides(allemaal zand, modder en stenen op de weg bijv.) en overstromingen in de stad, het ziekenhuis en het vliegveld. En naarmate de dag voorbij ging kwamen er steeds meer meldingen van gewonde en vermiste personen en zelfs overledenen. Ook zijn er huizen beschadigd en zelfs helemaal verwoest. Dat allemaal op eerste kerstdag.
Eerste kerstdag zelf was op zich wel heel leuk en gezellig bij Debbie en Wayne. Debbie had hele lekkere lunch gemaakt (en heel veel) met allemaal lokale gerechten. Bananenbrood, een soort polenta, macaroni pie, calallou, heel lekkere linzen, aardappelsalade,rijst en allemaal soorten vlees. Het rook heeeeerlijk. We hadden in tijden niet zoveel gegeten. Ze hadden ook een nieuwe hond en kat die we uitgebreid hebben bewonderd. Berry en Lulu. Toen we weer gingen kregen we een enorme bak met eten mee en nog een zelfgebakken brood. Het was heel leuk om zo'n echte Caribische kerstdag mee te maken.
Op Tweede kerstdag lazen we dat 50% van de inwoners van Saint Vincent & the Grenadines geen leidingwater meer hadden. Toen begonnen wij ons af te vragen, of wij nou eigenlijk wel water hadden. De kranen van ons huisje deden het wel, maar die van het andere huisje niet. Ons water bleek dus al een dag van de watertank te komen zonder dat we dat door hadden.
Nu zitten we dus eigenlijk op een soort waterrantsoen. Het nieuws zegt dat het kan duren tot zaterdag. Gelukkig gaan morgen de winkels weer open en kunnen we in ieder geval flessen water kopen om te drinken. Je kan niet huishouden (geen vaat, geen was, niet dweilen, niet poetsen, nouja ga maar na) (maar dat vinden we niet zo erg). We moeten genoeg drinkwater overhouden voor de honden dus moeten wij maar aan de frisdrank en de sap haha. Met douchen en handen wassen moeten we ook superzuinig zijn, maar gelukkig hebben we handenalcohol. Niet dat ik daarmee ga douchen, overigens.
Wij hebben trouwens heel erg geluk dat we een watertank hebben staan. Want de meeste mensen hier hebben al helemaal geen water meer. Je merkt dat iedereen zich kalm houdt, en je ziet mensen met pannen, flessen en emmers water sjouwen die ze elders hebben gevuld. Anthony en ik zitten de hele tijd te wachten op regen zodat we dingen kunnen spoelen en de hondenbakken kunnen bijvullen.
Vreemd hoor, zo'n kerst. Ik hoop dat de vermisten snel gevonden worden, dat alles snel weer gemaakt is en mensen weer in hun huis kunnen, dat de waterleidingen weer snel gemaakt zijn en iedereen weer gewoon een beetje hygienisch kan leven. Ook op andere eilanden om ons heeen heeft het weer flink toegeslagen...
Gelukkig hebben Anthony en ik ijs met chocoladekonijnen en pindakaasvulling gekocht zodat we de sfeer toch nog een beetje leuk kunnen houden. Dus die ga ik nu maar eten. Aan iedereen in ieder geval een heel mooi en gelukkig nieuwjaar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
